Einde...

Dat was het dan... Joya's wildlife eexperience is voorbij! Maar wat was het gaaf!

Maandagochtend hebben we eerst nog met de groep paard gereden. We werden opgesplitst in 2 groepen van 5 anders waren er teveel mensen tegelijk. Omdat wij na het paardrijden al weg moesten, moesten we daar op de parkeerplaats afscheid nemen van elkaar. Het was zwaar en echt helemaal niet leuk! Gehuil kwam er ook weer bij maar dat hoort er ook wel een beetje bij. Eenmaal afscheid genomen gingen we dan het paard op. Ik mocht op een schimmeltje, echt leuk!! We hebben een stukje door het wild gereden en niet heel veel meer gezien dan grey duikers en vogels. Roel zijn paard schrok van een vogel en schoot ineens weg. Echt lachwekkend maar hij bleef goed zitten! Na een uurtje rijden waren we alweer terug. Vanuit hier moesten we naar het restaurant lopen. Toen we daar zo'n half uur zaten kwamen ineens de rest er aan. Terwijl we al afscheid hadden genomen!? Wat bleek nou... Ze liepen met zijn allen die kant uit en hadden eigenlijk helemaal geen zin om te gaan paardrijden. Dus hebben het afgezegd en zijn met ons nog mee gaan lunchen. Katie was hier niet zo blij mee omdat ze al zo hard haar best moest doen om alles te regelen! Wij hadden blijkbaar vergeten te betalen omdat ze er niet om hadden gevraagd dus Katie was echt even niet zo blij met de groep. Na de aller laatste lunch samen moesten we dan toch nu voor het echt afscheid nemen van elkaar. Anne, Roel en ik gingen in de auto op weg naar het vliegveld. En daar begon de reis terug naar huis dan! Ik was best wel zenuwachtig of alles wel goed zou komen.. Eenmaal op het vliegveld hebben we afscheid genomen van Katie en Ed. Ook dit was echt niet leuk maar het hoort erbij. Daar inchecken en het kleine vliegtuigje weer in! De vlucht was zo'n 45 minuten, dus het was voorbij voor het door had. Op Johannesburg moest ik 8 uur wachten op mijn vlucht naar Nederland! Dus zijn we naar de Macdonalds gegaan daar. Maar daar zit je natuurlijk geen 8 uur lang dus hebben we verder de bus voor Anne en Roel geregeld en wat koffie gedronken. 3 uur van te voren ging ik inchecken en moest ik afscheid nemen van Anne en Roel. Toch raar om alleen weg te gaan als je al die tijd met zijn drieën bent geweest! Nu nog 3 uurtjes wachten en dan onderweg naar Amsterdam! Terwijl ik aan het wachten was heb ik een mevrouw ontmoet die uit Nederland komt maar naar Afrika is verhuisd. Hier heb ik de hele tijd nog mee lopen kletsen tot we mochten boarden. Eenmaal in het vliegtuig en op mijn plek, kwam er maar 1 jongetje naast mij zitten die bij een vader en een ander jongetje op een andere rij hoorde. Toen iedereen binnen was, werd er omgeroepen dat er plaatsen vrij waren en dat je mocht verschuiven als je dat wou! Dus het ene jongetje naast mij ging bij zijn familie zitten waardoor ik een hele rij voor mezelf had! Aaaah chil!! Ik heb de hele vlucht lang uit gelegen en zo lekker geslapen en film gekeken! En voor ik het wist gingen we alweer dalen. Ik werd ineens heuuul zenuwachtig want ik wist dat Ruben er zou zijn! Toen ik op het vliegveld liep kon ik aan niks anders denken dan Ruben die nu vlak bij is! Pfff en dan kom je bij een mega lange rij om je paspoort te controleren. Aaahh zo irritant!! Ik wil gewoon mijn koffer en knuffelen met Ruben! Pfff eindelijk aan de beurt, yess! Snel naar de band en daar lag meteen mijn koffer! Ik rende naar de band, pakte mijn koffer en zocht naar de uitgang. En...... ja hoor! Daar stond mijn hele gezin, oma en Ruben!!! Zelfs een spandoek gemaakt voor mij, ZO LIEF!! En Ruben een mega ballon in de hand, HOE SCHATTIG! Natuurlijk meteen in de armen gevallen bij Ruben en lekker gejankt! hihihih. Iedereen weer lekker vasthouden!! Aaaaahh zo fijn, dit had ik nodig!! Nu nog 2 uurtjes rijden en dan echt thuis, maar die 2 uur maakt me niks uit want ik mag knuffelen met Ruben! En dan toch heeerlijk thuis in mijn eigen Nederland en mijn eigen Enschede. Ohh zo erg gemist!

Het was een ervaring die ik voor altijd bij me kan dragen en nooit zal vergeten. Ik heb ontzettend veel geleerd in Afrika en daar ben ik iedereen dankbaar voor! Ik mis het nu al daar! Ik ga nu weer genieten van het heerlijke Nederland maar kan niet wachten in december weer terug te gaan! Het was een 'once in a life time experience' die ik never ever nooit zal vergeten!