'bubblegirl'

Nouuuuu, derde week zit er ook alweer op!? Pff wat gaat de tijd snel hier... De dinsdag was de eerste echte dag voor de nieuwkomers. Daarom kregen hun uitleg over het huis en hoe alles hier werkt, en moesten wij 'oldies' aan het werk. Weer stenen verzamelen om de wegen te verbeteren. Calorieën worden hier zeer zeker verbrand! Daarna moesten we zand gaan scheppen en in de auto gooien, om dit over de stenen heen te leggen. Zo maken ze hier nieuwe wegen... Maar ook hier weer aardig wat calorieën verbrand!! De nieuwe mensen worden natuurlijk zo voor de leeuwen gegooid hier en springen midden in het project er bij in. Hierdoor was hun eerste dag ontzettend zwaar meteen. Terwijl wij de eerste hele week alleen maar heeeele leuke luie dingen hebben gedaan! 

Woensdagochtend was een leuke ochtend! Ik heb al verteld over de 'Nyala fok kampen'.. We hebben hier een kamp waar op het moment geen Nyala's inzitten maar wel impala's. Deze zijn hier ingekomen en zijn er natuurlijk niet meer uitgegaan. Dit is een hemel voor deze dieren in deze kampen. Geen leeuwen, elke dag eten en drinken... helemaal geweldig dus! Maar deze impala's moeten er op een gegeven moment wel weer uit, zodat er Nyala's in kunnen. We moesten de impala's er uit jagen. Eerst vanuit de auto en daarna moesten we een lijn maken en als een gek achter ze aan rennen. En deze dieren worden helemaal gek in de kop en rennen alle kanten op! Ze rennen zelfs recht op je af !?!? Als er zo'n beest tegen je aan rent met zo;n snelheid dan ben je hartstikke dood... Maaaar alles is goed gegaan en ze zijn het kamp uit. Deze middag moesten we de Nyala kampen schoon gaan maken. De drinkbakken maak je schoon met een ijzeren borstel. Terwijl ik dit deed kreeg ik een stuk ijzer in mijn vinger en brak het ijzer af, waardoor het heel diep zat. Ed probeerde mijn vinger een stuk open te maken zodat we het ijzer er uit zouden krijgen maar helaas lukte dit niet. Dus nu heb ik een stuk metaal in de vingers... Ook gingen we weer oude resten van prikkeldraad opruimen op het nieuwe stuk land. Nou... ik had deze dag echt mijn dag niet! Heeeletijd doorn's in mijn benen, en het prikkeldraad dat mn been los scheurde en ga zo maar door... Dus ja, mijn dag niet...

Donderdagochtend gingen we iets suuuuper cool's doen!! We hebben ook 'buffel fok kampen'. Net zoals de Nyala kampen. De buffels die ziektevrij zijn, zijn ontzettend veel geld waard hier dus die willen ze niet dood hebben vanwege de leeuwen. Hierdoor zitten ze in kampen. Heeele grootte kampen natuurlijk. Maar nou waren er 7 mannen in een kamp, waar je natuurlijk ruzie onderling krijgt. En omdat ze maar 1 man voor alle vrouwtjes nodig hebben, moesten er 6 mannen naar een ander gedeelte werden gebracht. Dit gaat niet zomaar... We moesten 's ochtend om half 6 de auto in. We moesten zo vroeg weg omdat het op dit tijdstip nog niet zo verschrikkelijk warm is. De dierenarts was er ook bij met de assistente. Super interessant voor Roel, Anne en mij dus! We konden meekijken hoe de spuiten werden klaargemaakt en hoe ze deze in een 'dart' doen. De dierenarts stond achter op een auto met het geweer in de hand. Super stoer gezicht!! Wij moesten wachten tot de buffel was geraakt en tot dat hij sliep. Toen dit zover was, reden we met zijn allen deze kant op. We hadden een grote mat waar de buffel op moesten worden gerold. Deze mat moesten we met zijn allen optillen, om de buffel in een trailer te krijgen. Wat een ontzettende zware beesten!!! Als je het hebt over calorieën verbanden...! Een groot chaotisch gebeuren, omdat alles goed moet gaan natuurlijk. Deze dieren zijn ontzettend gevaarlijk en kunnen ons mensen gemakkelijk spiesen! Pffff en daar stond ik dan... in een trailer met een mega buffel... Ik tilde hem bij de kont, en hij moest er blijkbaar via de kont in. Dus ze schreeuwden als een gek dat wij die bij de kont stonden, de trailer in moesten lopen. Dus ik stond in de trailer en hield de buffel tegen om te voorkomen dat hij op een zij valt, waardoor het ademen moeilijker wordt. Toen ik daar zo zat, dacht ik nog bij mezelf: sta ik dan, in een trailer met een ontzettend gevaarlijk beest die mij in een kwestie van een seconden dood kan maken... Oke Joya stop!! Niet zo denken en doen... dus dat deed ik! En wat een ontzettende gave ervaring weer. Er mochten 2 mensen mee om te kijken hoe de buffel's werden vrijgelaten. En jaaaaa ik mocht mee! We reden naar het andere gedeelte waar de buffel's heen moesten. We klommen op de trailer omdat het natuurlijk te gevaarlijk is er naast te gaan staan. Vanaf de bovenkant moesten we de trailer openen en zo konden de buffels eruit. Oooh en wat gaaf! Zo vanuit het dak van de trailer kon ik zien hoe deze dieren weer vrij werden gelaten! Helaas hoorden we vandaag (2 dagen later) dat alle buffels door het hek heen zijn gerend en weer terug zijn op de oude plek. Dus.... geen succes!! 

Dit duurde tot de middag. Deze middag gingen we alle spullen bij elkaar pakken voor de 'sleep out'!!!! Jaaaa dat begrijp je goed. Ik ging buiten, in het wild, zonder tent slapen! Pff best wel heel erg eng ja... maar ook super gaaf!! We reden rond een uur of 3 die kant op, en we kwamen tot de volgende dag ook niet meer terug bij het huis! Toen we aankwamen moesten we allemaal opzoek gaan naar een rechte lange stok!? Dus wij met een paar zagen het bos in en opzoek naar stokken. Wel stoer, zo'n tak afzagen... Weet niet waarom, maar ik vond het wel stoer! hihihi. Eenmaal de stok, gingen we een spelletje spelen met zijn allen. Echt super gezellig! Heb het zo leuk gehad! Klaar met het spelletje en allemaal rond het kampvuur bezig met het 'voorgerecht'. Zelf gemaakt brood, dat je dus om de stok heen moest wikkelen. En wie overkomt het dat de stok op de grond in het zand valt met het brood er aan? Natuuuuurlijk mij... kan ook niet anders... pff! Maar goed, uiteindelijk was het hartstikke lekker brood, en werd er ondertussen vlees en een soort van pap voor ons gemaakt. Op een paar kolen werden de pannen gezet. Voelde me net een bosjesvrouw... hahaha. Allemaal lekker het buikje rond gegeten en het was alweer hartstikke donker. Pff toch wel eng... zo in het wild, kan helemaal niks zien en de guide's hadden een geweer bij zich. Moet ik me daar wel veilig onder voelen? Nja oke dan... Iedereen kreeg een shift van anderhalf uur samen met nog een ander. Dus elke anderhalf uur moesten andere mensen de wacht houden, om te kijken over bepaalde gevaarlijke dieren aankwamen. Als je dan een shift had, moest je elk kwartier een rondje om het kamp lopen met een zaklamp, opzoek naar ogen. Ook moest je goed luisteren of je geen dieren aan hoorde komen lopen. Het was wel eens gebeurd dat een hyena het kamp op kwam lopen en aan mensen hen slaapzakken aan het snuffelen was... Ik zou helemaal in paniek raken!!! Gelukkig is er niks langs gekomen deze nacht... Maar ik ga nog een keer, dus wie weet !? Deze nacht ben ik wel een paar keer wakker geworden, en dan ging ik op mijn rug liggen, en keek ik naar de prachtige sterrenhemel. Wat een geluk heb ik toch. 2 maanden in Zuid-Afrika wonen! Dat besef kwam toch echt wel even. Deze ochtend werd ik wakker vanwege het licht. Maar de zon was nog niet op! Dus ik lag heerlijk in mn slaapzakje, nog half slapend te kijken hoe de zon opkwam. Echt zo mooi! Wou dat ik dit samen met Ruben kon beleven... Dan zou het perfect zijn geweest!!

Na een lange nacht en weinig slaap moesten we vrijdag gewoon weer aan het werk. We gingen de hekken weer verven met teer. Ohh en ik werd heeelemaal gek van mezelf!? Want elke keer als je teer op je huid kreeg, moest je dit er af wassen. En ik ben zeg maar niet de aller handigste en niet echt een persoon om rustig te gaan verven, dus natuurlijk zat ik er de heeele tijd onder! Ik was mezelf meer aan het wassen dan als dat ik aan het verven was. Ed noemt mij vanaf nu 'bubblegirl'. Ken je de film bubbleboy? Een jongen die overal allergisch voor is en daardoor in een bubbel leeft om zichzelf zo te beschermen. Ja... leuke bijnaam weer !! Deze middag gingen we een wandeling maken door het bos. We mochten kiezen: een korte wandeling door het bos, of een lange wandeling door een gedroogde rivier? Wij diehards gingen natuurlijk gewoon voor de lange wandeling! Het was 38 graden deze dag, en we liepen door het zand en anders over allemaal stenen. Dus best wel zwaar... Iedereen had het te warm en vond het niet leuk meer. Terwijl ik heerlijk genoot van deze prachtige wandeling zo door een rivier. Als je je gedachten nou op nul zet en gewoon geniet van alles om je heen, dan merk je de verschrikkelijke hitte niet eens zo erg. Eenmaal weer bij de auto was het toch wel fijn dat het voorbij was. Want anderhalf uur vol in de zon lopen in zand en over stenen, is toch wel zwaar achteraf. Maar door Leon kan ik deze dingen nou gewoon volhouden !! Toen ik thuis kwam ben ik onder een heerlijke koude douche gesprongen, en heb ik lunch gemaakt. Jaa, het koken gaat hartstikke goed hier! Maar nee mam... ik ga het nu niet thuis doen.

Nu heerlijk weekend, en morgen naar de Blyde River Canyon. Zin in!!!!